Wie het kleine niet eert, is het grote niet weerd
Het ging niet zo goed vorig jaar. Mijn tumorwaarde was voor het eerst in 3 jaar gestegen en ik was daar erg van geschrokken. Achteraf was dit waarschijnlijk de laatste druppel die mijn emmer liet overlopen. Na mijn operatie, chemokuren en bestralingen in 2015 was ik weer doorgegaan als voorheen. Dat kan dus niet, zei de gynaecoloog en ze bleek gelijk te hebben. Ik kreeg een burn-out, was heel erg moe en niet in een top humeur.
In de zomervakantie kampeerden we op een christelijke camping in Tsjechië. Ik raakte in gesprek met een voorgangers-echtpaar uit Dordrecht, die ook kampeerden op deze camping. Kort voor deze vakantie had ik een serie ‘blogs van Matthijs Vlaardingerbroek over gebedsgenezing’ gelezen. Ons gesprek ging over deze blogserie, over het thema ‘wonderen en genezing’ en over Randy Clark, die op een ‘There is more’-conferentie had gebeden voor holle kiezen. Ik maakte de opmerking dat Randy Clark beter naar het restaurant van het Daniël den Hoed ziekenhuis had kunnen gaan om mensen te genezen in plaats van zich druk te maken over een holle kies.
Eerder had ik het voorgangers-echtpaar verteld, dat ik in 2015 was behandeld voor uitgezaaide baarmoederkanker stadium 4a. Oké, mijn opmerking over die holle kies was misschien niet leuk of misschien zelfs wel confronterend. Slim was het ook niet, want ze hadden al verteld hoe enthousiast ze waren over Bethel Church, Bill Johnson en Randy Clark. Maar toch, de reactie van het voorgangers-echtpaar op mijn grap over de holle kies getuigde van weinig inlevingsvermogen en was niet erg tactvol. Hun reactie was namelijk als volgt:
we moeten God ook dankbaar zijn voor het kleine
Timon K.
En toen, hij zei het echt:
Wie het kleine niet eert, is het grote niet weerd
Timon K.
Verlangen naar wonderen en genezing
Wat een hork! Natuurlijk had het stel vakantie en waarschijnlijk geen zin om op de camping een pastoraal gesprek te voeren met een chagrijnige, depressieve campinggast. Dat begrijp ik best en zei dat ook wel honderd keer tegen mezelf. Maar…., had het niet iets anders geformuleerd kunnen worden en was een heel klein beetje begrip echt teveel gevraagd? Pas weken later durfde ik iemand te vertellen hoe dit me gekwetst had.
Het lijkt er soms op dat een verlangen naar wonderen en genezing ten koste gaat van gewone medemenselijkheid. Ten koste van de zorg voor onze naaste, (chronisch) zieken, zwakken enzovoorts. Misschien moeten we dit eerst leren, vóór we gaan oefenen met de gaven van de Geest?
God dankbaar voor kleine en grote dingen
“Besef je dat je van een paar seconden de side-plank vanuit je knieën, hem nu vanuit je voeten doet, 8 seconden?” zei de fysiotherapeut vanmorgen tegen me. Ik fitness elke week in een groepje met andere mensen bij haar. Sinds 2 weken moet ik de side-plank vanuit mijn voeten doen, mijn voeten voor elkaar. Maar nu moesten mijn voeten óp elkaar. Nog lastiger en het koste wat moeite. Maar inderdaad, ze had gelijk, vergeleken met een paar maanden terug is dit echt goed!De laatste weken heb ik meer energie en ik ben er blij mee en dankbaar voor. Het lijkt iets kleins, die side-plank, maar voor mij is het groot. Opeens dacht ik weer terug aan het gesprek op de camping.
Het voorgangers-echtpaar heeft geen benul waar ik dankbaar voor ben. Al liet ik het niet merken vanmorgen, ik was onwijs trots op mezelf vanwege die side-plank! Elke douchebeurt ben ik nog blij dat ik geen douchestoel nodig heb, zoals 4 jaar geleden. Er waren dagen dat ik de trap niet meer op kon en alleen maar op bed lag. Nu doe ik lunges bij de fitness, met een waterzak op mijn nek. Mijn 5-jaarsoverleving was 15%, maar het is al 4 jaar geleden en het gaat goed met me. En natuurlijk dank ik God daarvoor! Na afloop in de auto vanmorgen, met dit lied:
Wetend en vertrouwend voor de dag die komt
Bidden wij o Heiland in deez’ morgenstond
Doe ons Heer beseffen wie wij mogen zijn
Dank U o HeerPrijzend en aanbiddend komen wij tot U
Lovend vol vertrouwen, geven wij U nu
Heer ons hele leven ’t staat in dienst van U
Dank U o HeerDank U voor de zegeningen van deez’ dag
Dankend voor de kracht die Gij ons allen gaf
Leer ons weer beseffen dat Gij ’t alles deed
Dank U o Heer
Wat een ontactische, harde opmerking. Heel naar om te horen.
Laten we Hem danken voor al het kleine, dat zo groot is. Ik vind het een heel mooi lied dat je deelt.