Wat iedere christen moet weten over Israël en de Palestijnen
Ik las dit nieuwste boekje van prof. Dr. Willem J. Ouweneel ‘Wat iedere christen moet weten over Israël en de Palestijnen’. Het is niet te ingewikkeld en ik las van alles wat ik niet wist of waar ik niet eerder over nadacht. Dingen over Israël en de Palestijnen die, zoals de titel zegt ‘iedere christen moet weten’. Aanleiding voor het boekje is de oorlog in Israël en Gaza die op 7 oktober 2023 begon, door de aanval van Hamas op Israël.
In het boek geeft W.J. Ouweneel aan de hand van twintig stellingen meer duidelijkheid over de historische en huidige relaties tussen Joden en Arabieren. Van bijna elke stelling noem ik iets in deze blog en de rest zou u of jij eigenlijk zelf moeten lezen. Veertien stellingen zijn ook te lezen op de website van W.J. Ouweneel en in op 3 november sprak hij erover in een uitzending van Christenen voor Israël.
Het Palestijnse volk & de Palestijnse staat
Sinds het volk Israël onder leiding van Mozes het land binnenkwamen hebben er altijd Joden gewoon in het Heilige Land. De 10 stammen (Noordrijk) werden in ballingschap weggevoerd door de Assyriërs en het Zuidrijk door de Babyloniërs, de Romeinen en later de Kruisvaarders verdreven de Joden, maar steeds kwamen er Joden terug en vandaag keren er nog steeds Joden terug.
In Jeruzalem hebben altijd meer Joden gewoond dan moslims en het was altijd meer een joodse dan een Arabische stad. Het is de heiligste plaats van de Joden, omdat de eerste en de tweede tempel er hebben gestaan.
Ouweneel legt uit dat er nooit een ‘Palestijns volk’ als afzonderlijke etnische entiteit en ook geen ‘Palestijnse staat’ heeft bestaan. De Romeinen hebben de term ‘Palestina’ geïntroduceerd nadat ze in het jaar 70 de tempel hadden verwoest en in het jaar 135 bijna alle Joden hadden verdreven uit Israël. En de inwoners werden Palestijnen genoemd ongeacht hun afkomst, Romeinen, Grieken, Turken, Armeniërs, Joden of Arabieren. Oók Joden die er nog woonden noemden zichzelf Palestijnen en dat bleef zo tot 1950. Het was dus geen land met alleen Arabische Palestijnen.
Er heeft nooit een ‘Palestijnse staat’ bestaan. Er waren alleen Palestijnse Joden en Palestijnse Arabieren onder Mammeluks bewind (tot 1517), onder Turks bewind (tot 1920), onder Brits bewind (tot 1948), onder Jordaans bewind (tot 1967). Bovendien hadden de ‘Palestijnen’ in de Gazastrook de Egyptische, en die op de Golan-hoogvlakte de Syrische nationaliteit.
W.J. Ouweneel │ Wat iedere christen moet weten over Israël en de Palestijnen │ Stelling 3
Een eigen staat, 1948
Op 29 november 1947 neemt de Algemene Vergadering van de Verenigde Naties met 33 stemmen voor en 13 tegen ‘resolutie 181’ aan. Het land Palestina zou worden verdeeld in een Joodse staat met 55% grondgebied en een Arabische staat met 42% grondgebied en een internationale zonde rondom Jeruzalem. De Joden gingen akkoord, ondanks dat zij een groot deel van het Heilige Land, inclusief oud Jeruzalem (met de Klaagmuur en de Tempelberg) moeste opgeven. De Arabieren (in Palestina en de Arabische staten) verwerpen het akkoord, want zij wilden niet een deel, maar alles.
In 1948 verlieten 700.000 Arabieren het gebied dat toen de staat Israël was. Er wordt meestal niet bijverteld dat ook 850.000 Joden verdreven werden uit omringende Arabische landen.
Arabieren in de staat Israël hebben het economisch en politiek veel beter dan de Palestijnen in de vluchtelingenkampen en zelfs beter dan Arabieren in de buurlanden. Israël is het enige democratische land in het hele Midden Oosten. Er zijn zelfs Arabische politieke partijen in het Israëlische parlement.
Tweestaten-oplossing
Palestijnse Arabieren en ander consequente moslims willen helemaal geen tweestaten-oplossing. Ouweneel legt uit dat vanaf het begin van het bestaan van het volk Israël de grootmachten Israël wilden vernietigen. De Farao in Egypte vermoorde alle jongetjes, Haman probeerde heel Israël te vernietigen, in Psalm 83 zijn het de gezamenlijke buurlanden die het hele volk willen uitdelgen. Adolf Hitler vermoorde 6 miljoen Joden. De moslimleider in Palestina, al Hoesseini (ca. 1897-1974) wilde hetzelfde en was een persoonlijke vriend van Hitler en een dichtbij familielid van Yasser Arafat. Extreme moslimorganisaties Hamas, Hezbollah en de machthebbers in Iran hebben openlijk de vernietiging van de staat en het volk Israël uitgesproken.
Religieus probleem
De kern van het probleem rond de staat Israël is niet politiek of historisch, maar religieus. Palestina is het land dat God ooit heeft beloofd aan het volk Israël en voor religieuze Joden is het nog steeds het Heilige Land. Voor moslims is Saoedi-Arabië (vooral Mekka en Medina) het Heilige Land, maar zij hebben van Jeruzalem hun derde heilige stad gemaakt.
Sinds de verovering van Palestina in de zevende eeuw is het voor moslims ondenkbaar dat daar een Joodse staat zou bestaan. Wat ‘land van Allah’ geworden is, kan nooit meer aan Joden weggegeven worden. Voor moslims is de wereld verdeeld in twee gebieden: de dar al-islam (huis van de islam), waar de meerderheid van de bewoners moslim is, en de dar al-harb (huis van de oorlog), waarin de meerderheid van de bewoners nog geen moslim is. Het eerste huis moet het tweede huis onderwerpen, vreedzaam of met geweld.
Toen op 7 oktober 2023 Hamas 1400 Joden heeft mishandeld, verkracht en vermoord, riepen ze Allahoe akbar. Oorspronkelijk betekende dit: ‘Allah is groter dan de heidense afgoden’, maar in de strijd tegen Joden en christenen: ‘Allah is groter dan de God van Joden en christenen’. Mohammed begon in zijn tijd al alle Joodse stammen uit te roeien omdat zij hem niet wilden volgen en ook de Koran is duidelijk over ongelovigen.
O, jullie die geloven! Bevecht diegenen van de ongelovigen die in jullie buurt zijn [dus Joden en christenen] en laat hen hardheid in jullie vinden. En weet dat Allah met de godvrezenden is.
Soera 9:123 Koran
De God van Israël
Een groot deel van Israël nu is ongelovig. Maar dat was vroeger ook zo, schrijft Ouweneel en toch God hield nooit op de God van Israël te zijn en Hij heeft nooit een van zijn beloften ingetrokken. God heeft belooft dat de Israëlieten eens zouden terugkeren naar het land waar hun vaderen gewoond hadden.
God heeft ook beloften voor de Arabische Palestijnen. Zij komen voor een groot deel uit andere landen (Grieks, Armeens, Turks, Centraal-Aziatisch en Noord-Afrika), maar de meesten, veronderstelt Ouweneel, mogen de Bijbelse Ismaël tot hun voorvaderen rekenen. Jesaja 60 is een van de bijzonderen positieve profetieën met betrekking tot de toekomst van ‘Ismaël’ en zijn plaats in het Messiaanse rijk. De naam van zijn zonen Kedar en Nebajot worden daar genoemd en verschillende stammen van het Arabisch schiereiland.
Het boek eindigt met verhalen van moslims die tot geloof in Jezus Christus zijn gekomen. Dat is ook de enige oplossing voor het conflict in het Midden-Oosten, dat Joden en Arabieren elk met God verzoend worden, in Jezus Christus.
Bedenk daarom dat u die voorheen heidenen was in het vlees en die onbesnedenen genoemd werd door hen die genoemd worden besnijdenis in het vlees, die met de hand gebeurt,
Efeze 2:11-22 HSV
dat u in die tijd zonder Christus was, vervreemd van het burgerschap van Israël en vreemdelingen wat betreft de verbonden van de belofte. U had geen hoop en was zonder God in de wereld.
Maar nu, in Christus Jezus, bent u, die voorheen veraf was, door het bloed van Christus dichtbij gekomen.
Want Hij is onze vrede, Die beiden één gemaakt heeft. En door de tussenmuur, die scheiding maakte, af te breken,
heeft Hij de vijandschap in Zijn vlees tenietgedaan, [namelijk] de wet van de geboden, die uit bepalingen bestond, opdat Hij die twee in Zichzelf tot één nieuwe mens zou scheppen en zo vrede zou maken,
en opdat Hij die beiden in één lichaam met God zou verzoenen door het kruis, waaraan Hij de vijandschap gedood heeft.
En bij Zijn komst heeft Hij door het Evangelie vrede verkondigd aan u die veraf was, en aan hen die dichtbij waren.
Want door Hem hebben wij beiden door één Geest de toegang tot de Vader.
Zo bent u dan niet meer vreemdelingen en bijwoners, maar medeburgers van de heiligen en huisgenoten van God,
gebouwd op het fundament van de apostelen en profeten, waarvan Jezus Christus Zelf de hoeksteen is,
en op Wie het hele gebouw, goed samengevoegd, verrijst tot een heilige tempel in de Heere;
op Wie ook u mede gebouwd wordt tot een woning van God, in de Geest.
Als dit een adequate samenvatting is, en daar ga ik helemaal van uit, is het een zeer eenzijdige opsomming die natuurlijk al heel lang de rondte doet. Maar vooral een heel groot gedeelte weglaat en voor een deel gewoon weerlegd is. Ik zou het niet te serieus nemen.