INHOUDSOPGAVE
‘Eeuwig in de hemelen’
De hemel, dat is de plaats waar menden die geloven in Jezus Christus, kinderen van God de Vader naartoe gaan. Na hun leven op aarde, na hun overlijden.
Wij weten immers dat, wanneer ons aardse huis, deze tent, afgebroken wordt, wij een gebouw van God hebben, een huis niet met handen gemaakt, [maar] eeuwig in de hemelen.
2 Korinthe 5:1 HSV
Maar dit is niet waarover ik in deze blog wil schrijven. Ook in dit leven, vóór je overlijden kun je zelf de hemel bezoeken. Althans, er zijn mensen in de New Apostolic Reformation (NAR) of hyper-charismatische beweging die dit beweren. Judy Franklin bijvoorbeeld (administratief medewerker van Bill Johnson van Bethel Church in Redding, Californië), helpt met haar eigen ervaring anderen die het moeilijk vinden om ‘de hemel te bezoeken’.
De sluier tussen het aardse en het hemelse rijk is dunner dan ooit. Vraag de Geest van God om je ogen te openen om het rijk van de geest te aanschouwen. De vreemde ontevredenheid die je voelt, is dat je geest hongert en dorst naar God.
Bobby Conner │ The Physics of Heaven
Om je een indruk te geven van deze ‘bezoekjes aan de hemel’ zijn hier een paar ervaringsverhalen. Ik verzin ze niet zelf, ik oordeel niet, maar citeer (en vertaal) ze. En ik ga daarna in op de vraag naar het ‘waarom’ van deze ervaringen.
Ervaring van Judy Franklin
Toen ik op het podium lag, kwam de glorie zo laag dat ik mijn hand kon uitstrekken en het kon aanraken. Oh wat was het zacht, wat was het heerlijk. Het bleef maar naar beneden komen en het werd zo helder dat ik mijn ogen nauwelijks open kon houden. Ik legde mijn hand voor mijn ogen en gluurde tussen mijn vingers tot ik uiteindelijk mijn ogen dicht moest houden of ik zou verblind worden. Toch bleef het komen. Ik ademde het in met elke ademhaling. Het vulde mijn longen en doordrong mijn hele ween. De glorie was zwaar en het voelde alsof ik naar beneden werd geduwd, ook al lag ik op de grond.
Eindelijk wist ik dat ik deze glorie niet meer op mijn fysieke wezen kon nemen. Ik had het gevoel dat ik dood zou gaan, maar ik was niet bang. Sterker nog, het kon me niet eens schelen. Wat een weg om te gaan! Heel kalm zei ik tegen Hem: “Nou, ik ga nu dood.” Terwijl ik in Zijn aanwezigheid wachtte, begon de heerlijkheid zich terug te trekken. Ik besefte het eerst niet, maar uiteindelijk merkte ik dat ik mijn ogen kon openen. Ik kon het glorielicht nog steeds zien en kon er met mijn hand doorheen zwaaien, maar het verdween. Ik riep naar Hem: “Ga niet, of als u gaat, neem mij dan mee.” Ik wilde niet leven zonder die aanwezigheid – een aanwezigheid die voelde als pure liefde, de puurste liefde die ik ooit had gekend, die al mijn zintuigen vervulde.
Judy Franklin │Experiencing the Heavenly Realm
Ervaring van Beni Johnson
Tijdens deze retraite sprak Judy, en aan het einde van haar toespraak liet ze ons allemaal op de grond liggen en begon ze ons mee te nemen op een reis naar de hemel. Ik lag op de grond, mijn hoofd onder een stoel, en visualiseerde Jezus. Bijna onmiddellijk kreeg een visioen. Daarin zag ik mijn twee grootmoeders die waren overleden. Een van mijn grootmoeders was een grote, Duitse vrouw met een krachtige, vrolijke lach. Toen ik haar in de hemel zag, was dat precies wat ze deed. Mijn andere oma was een geweldige, lieve vrouw geweest die 25 jaar zondagsschool had gegeven. Ze had altijd kleine kinderen om zich heen en toen ik haar in de hemel zag, zag ze er precies hetzelfde uit.
Het was zo bijzonder voor mij om ze te zien, maar ik realiseerde me ook dat ik iets meemaakte dat ik nog nooit eerder had gevoeld. Het kostte me een tijdje om mijn vinger erop te leggen waarom ik me zo anders voelde, maar plotseling dacht ik bij mezelf: wacht, dit moet de hemelse vrede zijn. Dit vind ik leuk. Het is moeilijk te omschrijven, maar het was alsof mijn geest voor de eerste keer stil was. Het was leeg van alle lawaai – alle gevoelens, zorgen en willekeurige gedachten die gewoonlijk ronddwalen. Het was allemaal weg, en in plaats daarvan was er deze ongelooflijke vrede. Zoals Bill zegt, als je eenmaal iets uit de hemel hebt meegemaakt, is het voor altijd van jou. Sinds dat moment heb ik geprobeerd die vrede – sommige momenten met meer succes dan andere – in mijn leven te cultiveren.
Beni Johnson │ The Power of Communion
De ervaring van Celeste
Ik vroeg God waar de droom over ging. Hij zei: “Ik heb je die droom gegeven, zodat je zou ophouden Mij te vragen wie je man is.” Ik wist toen dat de man in mijn droom mijn man was. De verbinding en de vonk en de liefde die ik voelde was iets uit een ander rijk. Vanaf die dag wist ik wie ik zocht! Ik verhuisde voor een jaar naar Vietnam om missies te doen en terwijl ik daar was nam Jezus me mee op bizarre liefdesreizen en vertelde me veel verbazingwekkende dingen. Maar ik heb Zijn gezicht nooit gezien. Ik wist niet eens zeker of dat mogelijk was. Ik wilde Zijn gezicht zien, maar ik vond het ook oké om gewoon bij Hem te zijn. In 2008, nadat ik terug was in Amerika, woonde ik een vrouwenconferentie bij waar Judy Franklin en Beni Johnson spraken. Op een middag nam Judy ons allemaal mee naar de hemel. Ze zei dat we Jezus moesten vragen ons naar een favoriete plek te brengen. Tot mijn verbazing ging ik naar plaatsen in de hemel waar ik al heel lang met Jezus was. Toen vroeg Judy ons om naar Jezus te kijken. Dus ik vroeg hem om voor me te lopen..en het was de man uit mijn droom! De mooiste man die ik ooit had gezien. Mijn man! Ik heb gelachen en gehuild! Jezus had een grote glimlach op zijn gezicht, alsof Hij zo stiekem was geweest, maar Hij was er zo aardig en speels mee! Deze ervaring heeft mijn hele leven veranderd! Ik had een heel tastbare ontmoeting met Jezus en soms voel ik de vibratie in mijn kern als ik aan Hem denk!
Celeste │ The Physics of Heaven
Waarom deze ervaringen of ‘bezoekjes aan de hemel’?
Tijdens een uitzending van ‘Sid Roth’s I’s Supernatural!’ vertelt Judy Franklin over haar traumatische jeugd en over verschillende keren dat zij ‘de hemel bezocht’. Ze spreekt met God de Vader en met Jezus, knuffelt met Jezus, zit bij Hem op schoot en weer terug op aarde is ze vol vrede.
Veel christenen zijn tevreden met het leven met de Geest in zich, die hun redding en eeuwige bestemming in de hemel. Dit moet gevierd worden, maar er is veel meer. Het “meer” is God ervaren in je lichaam. In je emoties. In je gedachtenleven.
Judy Franklin │ Experiencing the Heavenly Realm
Het boek ‘Experiencing the Heavenly Realm’ beschrijft dat God een relatie met ons wil en onze gebrokenheid wil genezen. Dat ben ik met haar eens. Ook ik kwam emotionele aandacht tekort in mijn jeugd, waar ik nu nog de gevolgen van merk. Maar ik denk dat God mensen om mij heen gebruikt die mij hiermee helpen. Ik heb serieuze twijfels bij nu al (vóór onze dood, in dit leven) ‘de hemel bezoeken’ en heb ik dit nooit ervaren. Maar als jij wel zo’n ervaring hebt en ook ‘de hemel hebt bezocht’ hoor ik het graag. Plaats het gerust hieronder, ik ben benieuwd.
Judy Franklin Walks into Heaven & Visits with Jesus & the Father! | Sid Roth’s It’s Supernatural!
Ps: Heel bijzonder vind ik het verhaal over Kris Vallotton (vanaf minuut 20:40). Hij gaf Judy een servet met daarop een brief aan God en vroeg haar die aan God te geven.
Bronnen
- Uitgelichte afbeelding: YouTube
- Judy Franklin & Beni Johnson – Experiencing the Heavenly Realm: Keys to Accessing Supernatural Experiences
- Judy Franklin, Ellyn Davis – The Physics of Heaven
- Heaven’s Physics – Judy Franklin
- Bill Johnson & Beni Johnson – The Power of Communion, Accessing Miracles Through the Body and Blood of Jesus
- Leven met God en de Bijbel – ‘THE PHYSICS OF HEAVEN’
Ik wil persoonlijk de grenzen accepteren die God Zelf heeft gegeven, aan wat Hij heeft geopenbaard. Waarom speculeren waar de Bijbel zwijgt? Ik vind het gevaarlijk om te luisteren naar iemand die beweert meer te weten over God, de hemel, engelen of het hiernamaals dan God Zelf ons in de Bijbel heeft geopenbaard.
Maar ik richt mijn hart wel op God inde hemel. Spiritueel. Want God zegt dat een kind van Hem in dat perspectief moet/mag/zou moeten leven.
Kolossenzen 3:1 Als u nu met Christus opgewekt bent, zoek dan de dingen die boven zijn, waar Christus is, Die aan de rechterhand van God zit. Bedenk de dingen die boven zijn en niet die op de aarde zijn.
2 Korinthe 4:17 Want onze lichte verdrukking, die van korte duur is, brengt in ons een allesovertreffend eeuwig gewicht van heerlijkheid teweeg. Wij houden onze ogen immers niet gericht op de dingen die men ziet, maar op de dingen die men niet ziet; want de dingen die men ziet, zijn tijdelijk, maar de dingen die men niet ziet, zijn eeuwig.
Filippenzen 3:20 Want ons burgerschap is in de hemel, van waaruit wij ook reikhalzend wachten op de Heiland, de Heer Jezus Christus ”
Aritha
Wat mij opvalt in al deze ervaringen is dat ze net doen of God hun maatje van vroeger is die ze van school kennen of van de sportschool. God is een Heilig Heilig God. Ik vind dit zo erg hoe hier mee om wordt gesprongen. Deze mensen zetten zich open voor spirituele entiteiten die zich voordoen als een engel des lichts. Laatste tijd lees ik ook veel over BDE’s waar er wordt aangeraden om niet naar het licht te gaan omdat dit een valstrik is en je wordt gereïncarneerd. Hoe satanisch wil je het hebben… Ik zie alleen maar Red Flags.