Samuël Lee
In 2019 werd Samuël Lee aangewezen als Theoloog des Vaderlands. Hij is opgegroeid in het Midden-Oosten en kwam op tienerleeftijd naar Nederland. Hij trouwde met een christelijke, Zuid-Koreaanse vrouw. Door een visioen waarin hij Jezus ontmoet komt hij tot bekering en komt terecht in de Pinksterbeweging. Hij heeft de Foundation Academy in Amsterdam opgericht en promoveerde aan de VU in 2013 op een onderzoek naar het christendom in Japan. Hij nam afstand van de wereld van het welvaartsevangelie, maar noemt zichzelf nog steeds een pinkstergelovige.
Balans vinden
Het eerst deel van het boek gaat over het vinden van een balans in emoties, overdrijvingen, prestatie, wonderen, tekenen en krachten, financiële ethiek en afgoderij in de kerk.
Emoties
Net als de maatschappij, wordt ook de kerk beïnvloed door gevoelens. Bij de pinksteropwekking in 1906 stond ervaring centraal, met veel bovennatuurlijke ervaringen, zoals beschreven in Handelingen.
Maar we vergeten dat Petrus – meteen na deze krachtige uitstorting van de Heilige Geest en de aanblik van de vurige tongen – een krachtige, degelijke en goed onderbouwde preek hield.
Samuël Lee – ‘Verlangen naar een nieuw christendom’, pagina 20
Steeds meer christenen willen de kerk op een emotionele manier ervaren. We versieren de podia met lichten en geluidsinstallaties om onszelf een goed en passend gevoel te geven. ‘Kippenvel’ wordt de maatstaf om te meten hoe goed de zondagse dienst was.
Samuël Lee – ‘Verlangen naar een nieuw christendom’, pagina 23
Prestatie
Volgens Lee is het christendom van de eenentwintigste eeuw, met name in de pinkster- en charismatische kringen besmet met het ‘prestatievirus’.
Ons succes wordt ineens gemeten in termen van ledenaantallen, de omvang van onze kerkgebouwen, de ‘performance’ van de spreker en de opbrengst van de collecte.
Het gaat niet langer om de zielen, maar om de aantallen.
Samuël Lee – ‘Verlangen naar een nieuw christendom’, pagina 30
Wonderen, tekenen en krachten
De balans lijkt ook zoek op het gebied van wonderen, tekenen en krachten. Lee maakt zich zorgen over de commercialisering van het miraculeuze en de al te grote nadruk op tekenen en wonderen. Het lijkt de enige belangstelling te zijn voor Jezus Christus.
Maar we moeten wonderen wel in het juiste perspectief plaatsen. Wonderen zijn een uiting van Gods glorie, liefde en zorg voor de mensheid en schepping.
Sommige mensen krijgen positieve rillingen bij het zien van spannende wondershows op de christelijke media. Dit kan misschien mooi zijn om te zien, maar toch wil ik beweren dat de gelovigen van vandaag dit achter zich moeten laten en zich moeten bezighouden met de tekenen en wonderen van liefde: het wonder van zorgen voor elkaar in de Geest van Christus.
Samuël Lee – ‘Verlangen naar een nieuw christendom’, pagina 37
Herbezinning op de (pinkster) theologie
Lee verlangt naar een christendom waar geen enkele groepering boven de ander staat en waar we, met onze verschillen allemaal deel zijn van een grotere gemeenschap. Hiervoor moeten we de dialoog aangaan met elkaar en onze ervaringen en theologieën delen, zonder ons daardoor geïntimideerd of bedreigd te voelen. Ook moeten we volgens hem onze visie op religieus leiderschap herzien. Niet gebaseerd op een piramidemodel, maar leiderschap uitgeoefend van onderop.
De Heilige Geest
Ik vind Lee erg eerlijk in dit boek. Hij schrijft dat hij ooit zo’n prediker was die de spot dreef met andere religieuze groeperingen, om hun gebrek aan ‘kracht van de Heilige Geest’. Nu is hij veel meer bezig met de liefde dan met bijvoorbeeld het spreken in tongen.
Als pinkstergelovige heb ik altijd geloofd dat deze kracht waar Jezus het over had, de kracht is die ik vaak zie op christelijke televisiezenders. Die leidt ertoe dat mensen op de grond vallen als ik voor ze bid; dat er tekenen en wonderen volgen als ik profeteer en dat mensen perplex staan! Uiteraard kunnen al die dingen tekenen en manifestaties van de Heilige Geest zijn, maar naarmate ik groeide in de Heer, ben ik me gaan realiseren dat de kracht waar Jezus over sprak die van de liefde is. De ervaring van onvoorwaardelijke liefde stelt ons in staat dingen te doen die we eerder niet konden. Liefde zet ons in beweging om mensen te dienen die we eerder niet lief konden hebben, om naar plaatsen te gaan waar we niet heen konden en de moeilijkste taken te verrichten.
Samuël Lee – ‘Verlangen naar een nieuw christendom’, pagina 76
Dialoog
De laatste hoofdstukken gaan over verandering. Als we iets positief willen veranderen aan het voorgaande, moeten we werken aan dialoog volgens Lee. Het gesprek aangaan, kennis en meningen uitwisselen, waarbij we de ander respecteren en zonder af te doen aan onze eigen identiteit. Voor mij stond er genoeg in deze hoofdstukken om nog eens over na te denken.
Wetenschap, andere culturen, religies, en zelfs het atheïsme, kunnen de beste spiegels zijn. Ze kunnen ons wijzen op de dingen die we over het hoofd hebben gezien, verwaarloosd en genegeerd hebben. Ze kunnen ons overweldigen met vragen die we lang hebben genegeerd.
Samuël Lee – ‘Verlangen naar een nieuw christendom’, pagina 94
In hoeverre zijn wij als kerken en christenen bereid om onze dogma’s, doctrines, Bijbelse interpretaties en kerkregels naast ons neer te leggen om daarmee een ander te bereiken met liefde?
Samuël Lee – ‘Verlangen naar een nieuw christendom’, pagina 126