INHOUDSOPGAVE
Als Zijn schapen slapen
Deze blog heb ik met toestemming overgenomen van de website Als Zijn schapen slapen. Dit is een website die oproept tot Bijbels christendom. De schrijfster noemt zichzelf evangelisch/charismatisch christen en heeft een jaar lang onderzocht wat ‘Bethel’ en de Nieuw Apostolische Reformatie onderwijst en schrok daarvan. Deze blog Vergankelijk goud komt van haar website.
Vergankelijk goud
In de Bijbelvertaling The Passion Translation kom je het woord ‘glory cloud’ met enige regelmaat tegen. Het is een fenomeen dat bekendheid kreeg door megakerk Bethel in Californië en door hen wordt vergeleken met de openbaarwording van Gods heerlijkheid.
Tijdens een aanbiddingsdienst viel er goudglitter van het plafond in het kerkgebouw, waarop de gemeente zich vol ontzag richtte op de dwarrelende glitters. Senior pastor Bill Johnson legt uit waarom het niet erg is dat de aandacht van de prediking van het Woord naar de glitterwolk verschoof: ‘De kerk komt sinds een eeuwigheid samen rond een preek. Israël kampeerde rond de aanwezigheid. En we weten dat er een paar dramatische shifts gaan plaatsvinden in de manier waarop we leven en waarop we kerk ‘doen.’
De aanwezigheid van God is het grootste geschenk dat we hebben. En, om daar alles voor te staken is het absoluut waard voor mij. Het is de vreugde van ons hart om Hem te prijzen, de Persoon van Jezus Christus, die om wat voor reden dan ook besloot te verschijnen. Dan zul je zeggen; ‘waarom komt Hij niet opdagen op een manier dat Hij fysiek herkend kan worden?’ Hij zei tegen Israël; ‘Ik was in de wolk, en Ik liet jullie niet een vorm zien, omdat ik wist dat jullie een afgoden vererend volk waren, dat een afgod zou maken naar het beeld dat je zou zien.
Wat er nu vanavond gebeurt, is dat de kerk kampeert rond de aanwezigheid.’
‘Weet je, we zoeken niet naar tekenen, maar we negeren ze ook niet. ’t Is een beetje dom als Hij op komt dagen in een wolk en jij doet zo van.. ‘ik wil niet afgeleid worden..’1
In het Oude Testament werden Gods heerlijkheid en Zijn aanwezigheid inderdaad geopenbaard in een wolk. Dit was bijvoorbeeld zo in de tabernakel: ‘Toen overdekte de wolk de tent van ontmoeting, en de heerlijkheid van de HEERE vervulde de tabernakel, zodat Mozes de tent van ontmoeting niet kon binnengaan, omdat de wolk daarop bleef en de heerlijkheid van de HEERE de tabernakel vervulde. Telkens als de wolk opsteeg van boven de tabernakel, braken de Israëlieten op tijdens al hun tochten. Maar als de wolk niet opsteeg, braken zij niet op, tot op de dag dat hij opsteeg. Want de wolk van de HEERE was overdag op de tabernakel, en ’s nachts was er een vuur in, voor de ogen van heel het huis van Israël tijdens al hun tochten.’ (Ex 40.34-38)
Of in de tempel, toen Jesaja de Heer zag in Zijn tempel die zich vulde met rook, waarop Jesaja met diep besef van zijn eigen onreinheid uitriep: ‘wee mij, want ik verga!’ (Jes 6.4)
Maar met de komst van Jezus werd God aan ons geopenbaard in een menselijk lichaam. (1 Tim 3.16) Hij is de weerspiegeling van Gods heerlijkheid (Heb 1.3) en is vanaf Zijn hemelvaart gezeten op de troon, in de hemel, aan de rechterhand van God de Vader. We zullen Hem dan ook pas weer terugzien als Hij komt met macht en majesteit op de wolken. Dit sluit uit dat Jezus ‘besluit te verschijnen’ in of als een glitterwolk, zoals door Bill Johnson werd verondersteld.
Geen Glory Cloud kan dan ook God vertegenwoordigen of openbaar maken, en geen glitterwolk kan Zijn heerlijkheid vervangen.
Inmiddels leven we al lange tijd in de verwachting van de wederkomst van de Here Jezus. Soms is leven uit geloof moeilijk en vragen we ons ongeduldig af wanneer onze Verlosser eindelijk terugkomt. Hierin zijn we niet anders dan het volk Israël, dat vond dat het lang duurde voor Mozes terugkwam van de berg. Ze wilden iets zichtbaars, iets tastbaars om verder te gaan. Ze verzamelden hun goud en maakten er hun eigen verlosser van, een kalf waar tegen ze zeiden: ‘dit is onze God die ons uit Egypte heeft geleid.’
Het is menselijk en ook begrijpelijk om te verlangen naar ‘meer,’ zoals een ‘teken’ in de vorm van een glitterwolk. Maar geen goud kan ons verlossen en geen zichtbaar teken is onze aanbidding waard.
Mozes vermaalde het gouden kalf tot stof, wierp het goudstof in het water en liet het de Israëlieten drinken. Het had niet veel gescheeld of God had het volk vernietigd in Zijn woede. Laten we oppassen dat we ditzelfde goudstof niet opnieuw terugzoeken en er ons eigen beeld van maken, in de vorm van een wolk.
‘Wij houden onze ogen immers niet gericht op de dingen die men ziet, maar op de dingen die men niet ziet; want de dingen die men ziet, zijn tijdelijk, maar de dingen die men niet ziet, zijn eeuwig.’ (2 Kor 4.18)
TIP: zie ook ‘Goudglitter manifestaties’
Als Zijn schapen slapen – ‘Vergankelijk goud’