Vandaag deel ik weer een persoonlijke verhaal of getuigenis van iemand die lang actief was in een NAR-gerelateerde beweging. Het persoonlijke verhaal van Sonja is veel gelezen en iemand schreef mij dat het veel indruk op haar maakte. Ik hoop dat veel mensen dit verhaal van Hans lezen, erdoor geraakt worden en het aanzet tot nadenken.
INHOUDSOPGAVE
Graag deel ik ook uw of jouw verhaal op mijn website, omdat persoonlijke verhalen/getuigenissen meer tot de verbeelding spreken dan de theorie achter de New Apostolic Reformation. Voor uw of jouw persoonlijke verhaal/getuigenis, of vragen hierover, kun je mij mailen.
Het persoonlijke verhaal van Hans
Ik groeide op in de R.K. Kerk en via een van mijn broers kwam ik in aanraking met de Katholieke Charismatische vernieuwing en spoedig belande ik in een Volle Evangelie/Pinkster Gemeente. Dat voelde in het begin goed want je verliet tenslotte het ‘dode geloof’ voor een levende relatie met Jezus door ‘de doop in de Heilige Geest’. Wist ik veel dat de Bijbel spreekt over 1 Heer, 1 geloof, 1 (water)doop (waarin we automatisch deel krijgen aan de Heilige Geest), 1 God en Vader van allen, die is boven allen en door allen en in allen (Efez. 4:5,6).
Ik nam deel aan de conferenties van Obed; de ‘genezingsbediening’ van Martie Haaijer, waar ik mijn vrouw leerde kennen, en al gauw werden we fanatieke medewerkers. Nu zie ik in dat de apostolische gaven van de Geest (genezing, spreken in tongen etc.) die centraal staan in deze charismatische stroming die begin 1900 opkwam, ophielden met de totstandkoming van de Bijbel en het overlijden van de apostelen. De ‘Toronto blessing’ maakte dat deze dwaling van kwaad tot erger ging wat uiteindelijk leidde tot een breuk met Obed.
Hierna kwamen we in aanraking met de kerk van Erald de Ridder, dat uitgroeide tot The City life Church, maar we liepen steeds meer tegen onbijbelse dingen op, en uiteindelijk kwamen we nergens meer.
Gelukkig hield de Heer ons vast en langzaam maar zeker kwamen we via Podcasts van Amerikaanse Bijbelleraren en het radioprogramma van Chris Rosebrough weer op de goede weg van de Bijbelse waarheid.
Het was geen gemakkelijke weg, want we waren op veel belangrijke bijbelse, dogmatische onderwerpen (Redding, de Doop, Avondmaal, Israël, Eindtijd etc.) behoorlijk van de Bijbel afgedwaald en onze kennis bestond eigenlijk meer uit allerlei clichés, en verdraaide en verkeerd uitgelegde bijbelteksten. Niet voor niets waarschuwde Jezus en de apostelen ons meermalen (bijvoorbeeld Matt.7:15, Matt.16:6, Kol. 2:8, 2 Pet.3:17, Judas 1:4) voor dwaalleringen en riepen zij de mensen op om de Woorden van Jezus vast te houden (Luk. 11:28) en in Zijn Woord te blijven (Joh. 15:10).
Er zijn in feite 2 religies:
1. religie van werken; waar het draait om onze inspanningen en inzet teneinde bij God in een goed blaadje te komen en Zijn Koninkrijk gestalte te geven, en
2. religie van genade; waar het draait om de liefde en genade van de Drie ene God die zijn reddingsplan in werking gezet heeft: Want zo lief heeft God de wereld gehad, dat Hij Zijn eniggeboren Zoon gegeven heeft, opdat een ieder die in Hem gelooft, niet verloren gaat, maar eeuwig leven heeft. Joh. 3:16. Want uit genade bent u gered, door het geloof, en dat niet uit u, het is de gave van God; niet uit werken, opdat niemand zou roemen. Ef. 2:8,9
In de eerstgenoemde religie staat de mens centraal, en dat schept onzekerheid; want je weet nooit of je genoeg gedaan hebt, en dat maakt dat we heen en weer worden geslingerd tussen wanhoop en trots. Ondanks dat genoemde groepen en Kerken de naam Christelijk dragen, moet ik achteraf constateren dat ook zij (naast de vele niet christelijke religies) in deze categorie vallen. Tijdens de lange predikingen stond meestal de mens centraal, wat de voorganger gedaan heeft, en wat wij moeten doen (je ontkwam er niet aan om 1 of meerdere taken te hebben en als dat niet meer lukte, lag je er uit) en werd niet de nadruk gelegd op wat Jezus gedaan heeft.
In de religie van genade; het orthodoxe Christendom staat God de Vader, Jezus de Zoon en de Heilige Geest centraal en kunnen wij Zijn Liefde, Vrede en Rust ervaren, wetende dat Jezus voor ons de weg gebaand heeft naar Zijn Koninkrijk en dat wij in Hem vergeving, redding en eeuwig leven hebben.
Momenteel zijn we lid van de Alethia Lutheran International Evangelical Synod, een internationale confessioneel Lutherse Kerk, niet te verwarren met de liberale Lutherse kerken die we in Nederland kennen.
Dit was onze geestelijke reis in een notendop, maar als er vragen zijn, wil ik graag op diverse genoemde punten, er wat dieper op ingaan.
Hans