Ziek
De afgelopen weken vond ik het soms moeilijk om de moed erin en om hoop te houden. Meer dan twee weken lag ik ziek op bed met griep of corona. Eerlijk gezegd ben ik ben niet zo’n geestelijke held, geen ‘strijder in de hemelse gewesten’ en ook ben ik zeker geen optimist van nature. Soms ben ik jaloers op mensen die het glas altijd half vol zien in plaats van half leeg. Vorig weekend had ik koorts, was ik ongelofelijk moe en ik kon weinig meer. Het leek bijna alsof ik weer aan de chemo hing net als 5 jaar geleden en zelfs douchen was te vermoeiend. Op televisie hoorde ik een viroloog vertellen dat dit virus misschien in de zomer weg is, maar in het najaar zeker terugkomt en dat er nog veel meer van dit soort virussen zijn waar we in de toekomst mee te maken krijgen. Ik zag de beelden van ziekenhuizen in Italië. De berichten uit ons eigen land waren ook niet erg hoopvol. Als kind was ik bang voor de eindtijd en de wederkomst van Jezus en af en toe speelde ook die angst een weer beetje op. Kortom, ik voelde me eenzaam en rot en het lukte me in ieder geval niet om ‘in mijn autoriteit te gaan staan’ en te strijden tegen het virus.
Waanzin
Ook kon ik niet meer lachen om de waanzin van sommige welvaartspredikers. Kris Vallotton die zei dat we corona naar Mars moeten sturen. Profeet T.B. Joshua die predikte dat het coronavirus op 27 maart verdwenen zou zijn. Eerder in januari voorspelde hij het virus, maar dat was er al eind 2019, dus zo profetisch was hij toen ook weer niet. Kenneth Copeland sprak op televisie genezing uit over mensen besmet met het coronavirus.
Hoop
Toen hoorde ik een dominee vertellen dat hij al zijn gemeenteleden vroeg hoe het met ze ging. Telefonisch gaat hij ze allemaal af en hij vroeg ook naar hun geestelijk welzijn. Wat een lef, dacht ik. Maar zo gek is het niet, want er sterven veel oude, maar ook jongere, gezonde mensen aan het coronavirus. Ik dacht aan de ‘Avondzang’ door het Urker Mannenkoor:
Kom mensen dan zie naar Golgotha
Avondzang
Nog klinkt de bazuin voor ons genâ
Kom mensen Hij leeft, ’t is nu nog de tijd
Hij kan en Hij geeft, ben u al bereid?
Het liet mij in elk geval weer zien waar het in en ná dit leven om gaat. Dat we God kennen en Hem mogen vertrouwen. Niets kan ons toch blijer maken of meer hoop geven dat dit? Hij geeft ons ondanks alles een toekomst vol van hoop.
Psalm 121
Inmiddels gaat het gelukkig iets beter met mijn gezondheid en ben ik weer verder gegaan met de tweede les van de ETS over de Psalmen. Eigenlijk ben ik nog te moe om te bloggen of schrijven, maar ik heb er wel weer zin in. Hier is alvast ter bemoediging voor u en jou Psalm 121 (HSV):
Een pelgrimslied. Ik sla mijn ogen op naar de bergen, vanwaar mijn hulp komen zal.
Psalm 121 HSV
Mijn hulp is van de HEERE, Die hemel en aarde gemaakt heeft.
Hij zal uw voet niet laten wankelen, uw Bewaarder zal niet sluimeren.
Zie, de Bewaarder van Israël zal niet sluimeren of slapen.
De HEERE is uw Bewaarder, de HEERE is uw schaduw aan uw rechterhand.
De zon zal u overdag niet steken, de maan niet in de nacht.
De HEERE zal u bewaren voor alle kwaad, uw ziel zal Hij bewaren.
De HEERE zal uw uitgaan en uw ingaan bewaren, van nu aan tot in eeuwigheid.
Mooi geschreven. Bedankt voor het delen en van harte beterschap.
Bedankt! Eigenlijk vind ik het een hoopvolle blog.
Van een echt mens. Een “kind” van de Allerhoogste.
Liefs.