Variant van soaken
Gisteren schreef ik over soaken, vandaag gaat het over een andere vorm van soaken. Namelijk grave-soaking, ook wel grave-sucking of mantle grabbing genoemd. Bij grave-soaking gaat iemand op of bij het graf van een overleden gelovige/heilige liggen die hij of zij (ver)eert. Met de bedoeling om de mantel of zalving van de overleden gelovige/heilige te absorberen.
Voorbeelden van grave-soaking
Om een idee te geven hoe dit gaat zijn hier twee filmpjes en wat foto’s.
BSSM-studenten soaken op het graf van Smith Wigglesworth
Het vereren van overleden heiligen
Moderne voorstanders van de Derde Golf en de New Apostolic Reformation claimen een afstamming te zijn van historische geloofshelden, als voorouderlijk bewijs dat hun daden de wil van God vertegenwoordigen.
Costi Hinn, Andy Wood – ‘Defining Deception’ hoofdstuk 2
Grave-soaking heeft te maken met overleden gelovigen (heiligen), die een groot voorbeeld zijn voor ‘profeten’ en ‘apostelen’ uit deze tijd, zoals Kris Vallotton en Bill Johnson bijvoorbeeld. Op de website van Bill Johnson stond iets over deze overleden heiligen. Deze pagina van ‘The House of Generals’ is weg, maar de afbeelding staat hieronder.
We houden ervan om leiders over de hele wereld te eren die het koninkrijk van de hemel op aarde brengen, maar een van de opdrachten in mijn leven en in onze kerkelijke familie is om ook leiders te eren die in het verleden het voortouw hebben genomen in opwekkingen.
God heeft ons laten weten dat als we degenen eren die ons trouw voorgingen, Hij ons toegang zal geven tot hun zalving.
Bill Johnson – House of Generals
Costi Hinn (een neef van Benny Hinn) en Anthony Wood schreven hier ook over in hoofdstuk 2 van het boek ‘Defining Deception’. Bij de start van deze website schreef ik een blog over dit hoofdstuk, waarin deze gelovigen uit het verleden of ‘heiligen’ beschreven worden: Charles F. Parham (1873-1929), William Seymour (1870-1922), Smith Wigglesworth (1859-1947), Aimee Semple McPherson (1890-1944), Kathryn Kuhlman (1907-1976), William Branham (1909-1965), Oral Roberts (1918-2009) en Kenneth Hagin (1917–2003).
Er zijn zalvingen, mantels, openbaringen en mysteries die niet zijn opgeëist, letterlijk waar ze werden achtergelaten, omdat de generatie die erin leefde ze nooit heeft doorgegeven. Ik geloof dat het voor ons mogelijk is om rijken van zalving te herstellen, rijken van inzicht, rijken van God die decennialang niet zijn onderhouden, simpelweg door ervoor te kiezen ze terug te winnen en ze voor toekomstige generaties in stand te houden.
Bill Johnson │ The Physics of Heaven
De zalvingen, mantels, openbaringen en mysteries van de gelovigen uit het verleden zijn dus terug te halen bij hun graf. Grave-soaking is dus eigenlijk een logisch gevolg van het eren van deze heiligen.
Gnosticisme
Costi Hinn & Anthony Wood noemen grave-soaking het trieste resultaat van gnostisch experimenteren. Het gaat volgens hen voorbij het gnosticisme tot een vorm van necromantie. Necromantie is hekserij en heeft te maken met het oproepen van geesten van de doden. Iets wat in de Bijbel wordt veroordeelt.
Toen zei Saul tegen zijn dienaren: Zoek een vrouw voor mij die geesten van doden kan bezweren, zodat ik naar haar toe kan gaan en door haar raad kan vragen.
1 Samuël 28:7-8 HSV
Zo stierf Saul vanwege zijn trouwbreuk, die hij tegenover de HEERE had gepleegd, vanwege het woord van de HEERE, dat hij niet in acht had genomen, en ook omdat hij een dodenbezweerder had geraadpleegd, en niet de HEERE had geraadpleegd. Daarom doodde Hij hem en liet Hij het koningschap overgaan op David, de zoon van Isaï.
1 Kronieken 10:13-14 HSV
Ontkenning van grave-soaking
Grave-soaking ligt gevoelig. Aanhangers van Bethel Church of BSSM spreken hier niet graag over. In 2017 schreef ik de blog Supernatural of supercalifragilisticexpialidocious? over ‘Bethel-church’. Van de NAR had ik toen nog niet gehoord, maar de invloed ervan begon merkbaar te worden in de kerk. Een paar oudsten van onze kerkelijke gemeente lazen de blog. Ze waren niet blij met de aandacht voor ‘Bethel’, maar het ergste was volgens hen dat ik het grave-soaken had beschreven. Want andere deelnemers zouden kunnen denken dat zij daar achter stonden. Het had een moment van bezinning en verdieping kunnen worden, maar helaas ging het anders.
Bill Johnson over Grave Soaking
‘Bethel’ zelf doet vaak over het grave-soaken of het aanleren ervan. Bill Johnson ontkende in interviews, in 2019 en juni dit jaar het aanleren aan studenten. BSSM-studenten zouden het niet goed begrijpen. Bill Johnson noemde het ook een experiment. Hij legt uit dat je, om te genieten van de aanwezigheid van God, risico’s moet nemen. Een groot deel van de ‘Bethel’ cultuur is volgens hem dat we niet alles begrijpen en zonder fouten te maken zul je niets creëren.
Maar er zijn genoeg foto’s, filmpjes om te blijven ontkennen dat ‘Bethel’ doet aan grave-soaken. Op Facebook staat deze chat met een oud BSSM-student over gravesucking. Tenzij deze student liegt, maakt ook deze chat duidelijk dat er wel grave-soaking wordt gesproken bij BSSM.
Bronnen/meer lezen over dit onderwerp
- Bijbelaantekeningen – Grave sucking
- Groeiblog – Supernatural of supercalifragilisticexpialidocious?
- Facebookpagina: Bethel Church and Christianity
- ChurchWatch Central – Bethel and their ‘apostolic grave-sucking culture’ still continues
- CharismaNews 06/04/2015 Joseph Mattera – Mantle Grabbing: The Latest Charismania Trend?
- Anthony G Wood & Costi Hinn – Defining DeceptionFreeing the Church from the Mystical-Miracle Movement
- LevenmetGodendeBijbel – 27/05/2019 – ‘Defining Deception’ – House of Generals
Hoewel Johnson in dat filmpje van rediscover Bethel het soaken ontkent, stelt hij dat de reden is dat zijn vrouw Beni op graven lag, komt door gehoorzaamheid aan de Heilige Geest. Mijns inziens zegt dit genoeg. Goed dat je er een logje aan wijdt..