Bijbelboek GALATEN

Inleiding
Veel van wat Paulus later in de Romeinenbrief schrijft, vinden we ook al in de Galatenbrief. Het gaat in beide brieven om ‘Wet of genade’. Thema’s in de brief zijn: het apostelschap van Paulus, de rol van de wet, en de rol van de Heilige Geest. Er valt weer veel meer over te schrijven, deze blog is alleen een basis.
Luther zei over de Galatenbrief “Dit is mijn brief. Hiermee ben ik getrouwd”. John Bunyan zei “De Bijbel staat op de eerste plaats, maar dan geef ik de voorkeur aan het commentaar van Luther bij Galaten, nog vóór alle boeken, die ik ooit gelezen heb om iemand met een beschadigd geweten te helpen”. Weer andere mensen vinden de brief afschuwelijk, omdat hij te scherp zou zijn, te emotioneel, te persoonlijk en teveel discussie oproept.
BibleProject – Galatians
Zuid- of Noord-Galatië?
Uit het slot van de brief is duidelijk dat Paulus de schrijver is van de Galatenbrief. De meningen zijn verdeeld over wanneer de brief is geschreven en aan wie . Beide hebben met elkaar te maken. Galatië was in de tijd van Paulus zowel de naam van een landstreek als van een Romeinse provincie, waarbij de provincie groter was dan de landstreek.
- Zuid Galatië theorie: Volgens deze theorie schreef Paulus zijn brief aan Antiochië (in Pisidië), Iconium, Lystra en Derbe. Deze gemeenten stichten Paulus en Barnabas tijdens de eerste zendingsreis. De brief is dan geschreven vóór de vergadering in Jeruzalem, die ook ging over het houden van de wet.
- Noord Galatië theorie: Volgens deze theorie schreef Paulus de brief aan gemeenten die hij meer Noordelijk heeft gesticht op zijn tweede zendingsreis. In dit geval is de brief ná de vergadering in Jeruzalem geschreven.
Indeling
- Paulus roeping en zijn bezorgdheid over de Galaten (Galaten 1 en 2)
- Leerstellige onderbouwing van Paulus’ evangelie (Galaten 3 en 4)
- Praktische toepassing (Galaten 5 tot 6:10)
- Laatste waarschuwing (Galaten 6:11-18)
Crosspaint – Galatians 1-2 – Back to the Law?
Galaten 1 en 2
Van Paulus, een apostel die niet is aangesteld of gezonden door mensen, maar door Jezus Christus en God, de Vader, die Christus uit de dood heeft opgewekt (Galaten 1:1 NBV).
Paulus laat hier meteen zien dat zijn apostelschap bij God vandaan komt. Ook in Galaten 1:11 tot 2:10 gaat Paulus in op het begin van zijn apostelschap. Hij moest zich verdedigen tegenover zijn tegenstanders die zijn apostelschap in twijfel trokken. Hij zegt eerlijk dat hij Joden vervolgd heeft, maar toen heeft God hem geroepen om het evangelie te verkondigen aan de heidenen. Paulus noemt zichzelf een apostel, want hij heeft het over “hen die al vóór mij apostel waren”. Paulus benadrukt zijn onafhankelijk apostelschap, om te bewijzen dat de boodschap die hij aan de Galaten bracht de ware boodschap van Jezus Christus is.
Dan komt Paulus in vers 6 meteen bij de kern van zijn brief, zijn enorme verontrusting over de geestelijke toestand van de Galaten. Ze hebben zich laten verleiden door een ander, een verdraaid evangelie. Namelijk, dat als je tot geloof gekomen was in Christus, je je ook aan de Joodse wet moest houden.
Petrus weet dat hij wel met heidenchristenen mag eten, maar als er Joodse christenen in Antiochië komen die hier anders over denken past hij zijn gedrag aan. Zelfs Barnabas en anderen huichelden mee. Paulus spreekt Petrus hier over aan.
Crosspaint – Galatians 3-4 – Christ came to set us FREE!
Galaten 3
Weer gebruikt Paulus de felle toon, die niet in andere van zijn brieven te vinden is.
O dwaze Galaten, wie heeft u betoverd om de waarheid niet te gehoorzamen; [u] voor wie Jezus Christus eerder voor ogen is geschilderd [alsof Hij] onder u gekruisigd was? (Galaten 3:1 HSV)
Hij vraagt of ze werkelijk zo dwaas zijn om weer op eigen kracht (door het houden van de wet) te vertrouwen en niet langer op de Geest. Hij schrijft over hun ervaringen toen ze Christus voor het eerst leerden kennen. Paulus doet nog een oproep aan de Galaten: dat redding niet komt door de wet maar door de genade, kunnen ze ook weten door Abraham. Hij was geen Israëliet maar een heiden, en God rechtvaardigde hem uit het geloof.
Paulus gebruikt het beeld van een testament om de functie van de wet uit te leggen. Een verbond of testament kan niet veranderd worden. De wet is bedoeld om zonde te herkennen en het volk Israël zo te bewaren voor kwaad. Maar de wet doet niets af aan de belofte aan Abraham, dat via Abraham het volk Israël tot zegen zou zijn voor de gelovigen uit de heidenen.
Maar destijds, toen u God niet kende, diende u hen die van nature geen goden zijn; en nu u God kent, ja wat meer is, door God gekend bent, hoe [kunt] u weer terugkeren naar de zwakke en arme grondbeginselen, die u weer van voren af aan wilt dienen? (Galaten 4:8 en 9 HSV)
Met deze vraag herinnert Paulus aan het volk Israël in de woestijn: bevrijd uit de slavernij uit Egypte en terugverlangend naar de vleespotten in Egypte.