PAULUS & 1 KORINTHE

The Bible Project – 1 Corinthians

De gemeente in Korinthe

Paulus schreef waarschijnlijk vier brieven aan de gemeente in Korinthe. Vóór 1 Korinthe schreef hij een andere brief, tussen 1 en 2 Korinthe schreef hij de (tranen)brief. 1 Korinthe schreef hij vanuit Efeze, waar hij langere tijd verbleef, waarschijnlijk in het jaar 54 of 55.

Korinthe was in de tijd van Paulus een belangrijke, grote havenstad in Griekenland. Er waren grote verschillen tussen arm en rijk. De seksuele moraal was er zo laag dat er in het Grieks een woord bestond korintiseren, wat betekende ‘het hebben van overspelige seks’. Paulus ging er eerst naar de synagoge om over Jezus te vertellen. Crispus, de leider van de synagoge kwam tot geloof, maar andere Joden wilden niets met hem te maken hebben. Toen ging Paulus zich naar de heidenen, waarvan velen tot geloof kwamen. Er ontstond een gemeente die bestond uit Grieken en Joden.

De tijd van Paulus

Als we iets meer weten van Paulus zelf en de tijd waarin hij leefde, begrijpen we zijn brieven beter. In de wereld van toen waren meerdere religies, maar de Romeinen waren de baas. Men dacht dat voorspoed van de goden kwam en tegenspoed was een vloek op een familie of stad.

Status was belangrijk en het feit dat Paulus les had gehad van Gamaliël was goed voor zijn status. Familie/huishouden was belangrijk voor de structuur en stevigheid van de maatschappij. Een huishouden bestond uit een familie, inclusief slaven, bedienden en werkers. Het hoofd van het huishouden had de volle autoriteit over de rest, maar ook verplichtingen en verantwoordelijkheid over hen. Paulus gebruikt het huishouden als metafoor voor de kerk. Paulus noemt zijn bekeerlingen niet zijn volgelingen of discipelen maar zijn kinderen.

Drie culturen van Paulus

Paulus’ ouders waren Joden in de diaspora. Ze hoorden bij de stam Benjamin. Ontving onderwijs van Gamaliël, die net als Paulus tot de stroming van de Farizeeërs hoorde.
Paulus woonde Tarsus, waar de Griekse cultuur nadrukkelijk aanwezig was. Hij sprak ook de Griekse taal.
De vader van Paulus was tot Romeins staatsburger gemaakt en Paulus was daarom ook Romeins staatsburger.

Hij verdiende zijn geld als tentenmaker en leerbewerker. Zo kon hij overal zijn geld verdienen. Zijn Hebreeuwse naam was Saul, wat betekent om wie gevraagd is. Paulus was zijn Griekse naam, wat betekent klein of gering.

Van vervolger tot verkondiger

Saulus was een vervolger van christenen en hij was erbij toen Stefanus werd gestenigd. Hij verwoeste de gemeente van Jeruzalem en wilde naar Damascus om ook daar christenen gevangen te nemen.
Paulus zegt later dat hij, vanwege deze dingen, onder zondaars de eerste plaats inneemt. Hij noemt zich de minste van de apostelen. Zijn boodschap is ook dat Christus zondaars wil redden en dat hijzelf daar een voorbeeld van is.
In Handelingen 9 lezen we over de ontmoeting van Saulus met Christus, op weg naar Damascus. Daarna ging hij naar Damascus en na 3 jaar naar Jeruzalem. Hij gaat naar Antiochië met Barnabas. Dit is het begin van de eerste zendingsreis.
Paulus heeft meer dan 11.000 kilometer gereisd, te voet en per schip. Hij heeft veel geleden. Jezus had ook al tegen Ananias gezegd dat Paulus zou lijden: “Maar de Heere zei tegen hem: Ga, want deze is voor Mij een uitverkoren instrument om Mijn Naam te brengen naar de heidenen en de koningen en de Israëlieten. Want Ik zal hem laten zien hoeveel hij moet lijden voor Mijn Naam” (Handelingen 9:15-16) .
Ná Damascus is het ego van Paulus verdwenen. Zijn karakter, de felheid blijft, maar nu is hij fanatiek voor de Heer.

Paulus medewerkers

Barnabas, voorbeeld van een evangeliepredeker die net als Paulus in eigen levensonderhoud voorziet. Bezoekt met Paulus tijdens de 1e zendingsreis o.a. Cyprus, waar Barnabas vandaan komt.
Lucas, arts en niet-Jood. Schrijver van Lukas-evangelie en Handelingen.
Silvanus, gaat mee met Paulus op 2e zendingsreis, als Barnabas hem heeft verlaten. Zit met Paulus gevangen in Filippi, waar de gevangenisbewaarder tot geloof komt.
Timotheüs heeft meegeschreven met de brieven en Paulus schrijft aan hem twee brieven. Werd door Paulus aangesproken als ‘mijn waarachtig kind in het geloof’.
Titus werkt mee ten dienste van de Korinthiërs, wordt geroemd om zijn toewijding. Wordt door Paulus uitgezonden naar specifieke gemeentes om daar ‘resterende zaken te regelen en in elke stad oudsten aan te stellen’.
Paulus heeft ook 10 vrouwelijke medewerkers: Appia, Priscilla, Euodia, Syntyche, Maria, Persis, Phebe, Tryfena, Tryfosa en de moeder van Rufus.
Paulus had een secretaris. Die schreef de brieven uit, maar het kon ook dat Paulus de grote lijnen weergaf en de secretaris er een brief van maakte. Dit kan het verschil zijn in stijl van de brieven van Paulus. De medewerkers en Paulus discusieerden soms over de brieven, bijvoorbeeld over het wel of niet besnijden van christenen uit de heidenen.

1 Korinthe 1-4 📜 Paulus reactie op de verdeeldheid in de gemeente

Maar [het is] zoals geschreven staat: Wat geen oog heeft gezien en geen oor heeft gehoord en in geen mensenhart is opgekomen, [dat is] wat God bereid heeft voor hen die Hem liefhebben.
1 Korinthe en citaat uit Jesaja 64:3

Het geloof in Jezus zorgt als het goed is een totale verandering van denken. In de gemeente van Korinthe had men voorkeur voor bepaalde verkondigers op grond van hun vaardigheden en dat bracht verdeeldheid. Ze moesten zich richten op de inhoud. Redding door Christus, die gestorven is aan het kruis.

1 Korinthe 5-6 📜 Reactie op ontucht en onderlinge rechtszaken

Door een verandering van denken maken we als het goed is ook andere keuzes. De gemeente en de individuele christen zijn geheiligd en leven heilig, omdat zij Gods tempel zijn.

Paulus veroordeelt het aanspannen van een rechtszaak tegen medechristenen. Dingen die binnen de gemeente spelen, moeten niet voor een heidense rechter gebracht worden, maar zelf een uitspraak worden gedaan.

1 Korinte 7-10 📜 Antwoorden op vragen over:

Huwelijk, echtscheiding en celibaat
Liefde en vrijheid in Christus, toegepast op de voedselkeuze en Paulus’ eigen leven

De vrijheid in Christus is nooit bedoeld om anderen in gevaar te brengen. Liefde voor de naaste staat voorop.

1 Korinthe 11-14 📜 Bijeenkomsten van de gemeente, liefde en geestelijke gaven

Paulus vraagt van mannen en vrouwen een houding bij het bidden en profeteren die gericht is op God. Blijkbaar spraken mannen én vrouwen gebeden en profetieën uit in de samenkomst. Het volgende filmpje gaat over een discussie uit mijn jeugd. Altijd leuk om weer eens te horen en wie weet heb jij er iets aan.

Zonder de liefde waarover Paulus in hoofdstuk 13 schrijft, zijn zelfs de meest indrukwekkende gaven uit hoofdstuk 12 zinloos. De gaven zijn tijdelijk, maar de liefde is blijvend.

1 Korinthe 15 📜 De opwekking uit de dood

De Grieken dachten dat alleen de ziel bleef bestaan na de dood en sommigen ontkenden helemaal het leven na de dood. De Sadduceeën geloofden niet in de opstanding van de doden.